આ મારી ખુબ જ વહાલી ઢીંગલી છે. એને બીજા બાળકો જેવી સમજ નથી. પણ બધા બાળકોને જોઈ પોતે પણ આયનામાં જોઈ વાળ ઓળવાની કોશિશ કરી રહી છે. ખબર છે કે મારી આ બાળકી વાળ ઓળી શકવાની નથી. પણ એની આ ચેષ્ટ જોઈ મને એક શિક્ષક તરીકે એટલો આનંદ થયો કે આ ક્ષણને કેમેરામાં કેદ કરવાથી ન રહી શક્યો.અને તમારી સાથે વહેચતા પણ ન રહી શક્યો. જાણે મારી એ બાળકી જે પ્રવેશોત્સવને દિવસે બધાને જોઈને રડતી હતી તે બાળકી આજે આનંદથી બધા સાથે રહે છે. મારી આ બાળકી બોલી- સાંભળી કે સમજી શકતી નથી. 
No comments:
Post a Comment